W wyniku przeprowadzonej pierwszej serii obliczeń semiwariogramów empirycznych dla 480 kombinacji dla 16 analizowanych czasów trwania i 30 poziomów częstości występowania opadów, dla częstości występowania od C=1 rok do C=30 lat, dla siatki deszczomierzy projektu PANDa stwierdzono, że semiwariogramy te są trudne do jednoznacznego opisu za pomocą modeli teoretycznych semiwariogramów. Zwłaszcza dla najkrótszych czasów trwania równych 5, 10 i 15 min oraz dla niskich częstości występowania (dla C w zakresie od około 20 do 30 lat) semiwariogramy empiryczne miały chaotyczny przebieg. Problemy te wynikały z mało licznego zbioru obserwacyjnego złożonego ze 100 deszczomierzy na obszarze Polski. Występowanie w tym zbiorze pojedynczych, odstających wartości wysokości opadów fazowych deformuje skutecznie cały semiwariogram.
Chcąc pokonać powyższe ograniczenia, liczebności zbioru pomiarowego, podjęto pionierską w skali kraju próbę rozpoznania struktur przestrzennych opadów maksymalnych w Polsce, na bazie danych z radarów meteorologicznych sieci POLRAD, należących do IMGW-PIB. Wymagało to przeprowadzenia weryfikacji skorelowania maksymalnych wysokości (natężeń) opadów miarodajnych wyznaczonych na podstawie zapisów z deszczomierzy z ich estymatami na podstawie produktów radarowych. Weryfikację tę przeprowadzono dla 14 różnych produktów radarowych typu SRI – natężenie opadu (10 min) i PAC – suma opadu 10 min, przetworzonych w różnych rozdzielczościach przestrzennych. Analizowano zatem wartości SRI i PAC w rozdzielczości 1 km × 1 km, 3 km × 3 km, 5 km × 5 km. W przypadku rozdzielczości pochodnych 3 km × 3 km i 5 km × 5 km wyznaczano odpowiednio: średnie wartości SRI i PAC, średnie wartości (z pominięciem zerowych wartości) SRI i PAC oraz maksymalne wartości SRI i PAC.
Przeprowadzone badania wykazały, że dla większości deszczomierzy maksymalne wysokości (natężeń) opadów miarodajnych są najbardziej zbliżone do wartości estymat radarowych Grid 5 Max PAC, tj. maksymalnych wartości wysokości opadów z obszaru 5 x 5 km. Odkrycie to otwiera drogę do rozpoznania struktur zmienności przestrzennej opadów maksymalnych w Polsce z użyciem ciągłych obrazowań radarowych opadów z systemu POLRAD.
W grudniu 2018 r. dokonano kolejnej komercjalizacji projektu PANDa, przekazując model opadowy dla miasta Kalisz.
Projekt PANDa został także zaprezentowany na forum międzynarodowym w trakcie wydarzenia pobocznego podczas 24. sesji Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (COP24). Wydarzeniem tym była konferencja pt: „Climate Proofing Strategies” współorganizowana przez Retencjapl wraz z IMGW-PIB i Arup przy dodatkowym udziale partnera zagranicznego – Karlsruher Institut für Technologie (KIT) z Niemiec. Strategiczne znaczenie projektu PANDa w aspekcie adaptacji do zmian klimatu w miastach w Polsce zostało zaprezentowane w trakcie wspólnej prezentacji, pt. „Climate Proofing Strategies. Focus on cities”, wygłoszonej przez Pawła Licznara i Jacka Zalewskiego.
